„Oczy i Obiektywy” na Azję

„OCZY I OBIEKTYWY” NA AZJĘ

W piątek 23 i sobotę 24 kwietnia zapraszamy na azjatycką retrospektywę Przeglądu Filmów Etnograficznych „Oczy i Obiektywy”, która odbędzie się w ramach 1. Festiwalu Przygody Mandragon. Piątkowy wieczór poświęcimy Afganistanowi, pokazując „Latawce” Beaty Dzianowicz oraz „Kamienną ciszę” Krzysztofa Kopczyńskiego. Pokaz drugiego filmu poprzedzi krótki wstęp dr. Sławomira Sikory z Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. W sobotę przeniesiemy się do Indii dzięki filmom „Singing Pictures: Women Painters of Naya” i „Hippie Masala”. Sobotnie filmy będą pokazywane z angielskimi napisami. Poniżej opisy i godziny projekcji poszczególnych filmów. Wstęp na wszystkie projekcje jest bezpłatny.

Piątek, 23.04:
20.00 – „Latawce”, reż. Beata Dzianowicz
21.30 – „Kamienna cisza”, reż. Krzysztof Kopczyński; wstęp dr. Sławomira Sikory z IEiAK UW

Sobota, 24.04:
20.00 – „Singing Pictures: Women Painters of Naya”, reż. Lina Fruzetti, Ákos Östör, Aditi Nath Sarkar – film z angielskimi napisami
20.45 – “Hippie Masala”, reż. Ulrich Grossenbacher, Damaris Luthi – film z angielskimi napisami

Latawce
reż. Beata Dzianowicz, Polska 2008, 80’

Filmowy zapis niezwykłego eksperymentu: w 2006 roku grupa polskich dokumentalistów spotkała się w Kabulu z uczniami odbudowanej przez PAH szkoły artystycznej. Afgańscy nastolatkowie, po krótkim wprowadzeniu w arkana filmu dokumentalnego, ruszyli z amatorskimi kamerami w miasto, by zarejestrować to, co uznają za istotne, ciekawe, „filmowe”, warte pokazania: przypadkowe sceny uliczne, nędzę żebrzącego dziecka, sytuację własnych rodzin, komentarze polityczne sąsiadów, wreszcie własne żarty i wygłupy… Złożony obraz kolejnych stopni wtajemniczenia w sztukę patrzenia okiem kamery – ale także międzykulturowej negocjacji pojęć niezbędnych do tego, by myśleć o filmie i film robić.

Opis filmu na stronie Filmu Polskiego: http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/4222568

Kamienna cisza
reż. Krzysztof Kopczyński, Polska 2007, 51’

W 2005 roku w wiosce Spingul w północnym Afganistanie zabito kobietę posądzoną o cudzołóstwo. Samosąd mieszkańców spotyka się ze słabą odpowiedzią władz, które są bezradne wobec zmowy milczenia świadków. Niewypowiedziana prawda ciąży nad bohaterami filmu, jednak nikt nie chce jej ujawnić. Autorzy filmu poruszają się w niebezpiecznym i niezrozumiałym dla człowieka Zachodu świecie, w którym rządzi specyficzny system wartości właściwy dla społeczeństwa muzułmańskiego, prawo islamu wciąż stoi na pierwszym miejscu, a rodzice decydują o losach swoich dzieci.
Subtelna filmowa próba dotarcia do kulis honorowego morderstwa i – tym samym – do mechanizmów funkcjonowania lokalnego kodeksu obyczajowego.

http://www.eurekamedia.info/index.php?id=116

Hippie Masala
reż. Ulrich Grossenbacher, Damaris Luthi, Szwajcaria 2006, 93’

Spośród szukających w Indiach w latach 1960. i 70. alternatywy dla zachodniego stylu życia dzieci-kwiatów większość po kilku miesiącach czy latach wróciła. W filmie poznamy tych, którzy pozostali: szwajcarskiego górala, starającego się odtworzyć na stokach Himalajów realia rodzinnej wioski; włoskiego jogina, który w skrajnej ascezie szuka duchowego oświecenia i obierającą nieco mniej wymagającą ścieżkę Belgijkę; Holendra, realizującego się w amatorskim malarstwie i otoczonego gromadką dzieci; szalone bliźniaczki wreszcie, prowadzące sklepik z ciuchami w turystycznym raju wysp Goa. Różne drogi, różne wybory, różne realizacje hippisowskiego snu. Ta sama wrażliwość kamery na człowieka i specyfikę jego prywatnej historii.
Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=gHlNBZGlC2c

Singing Pictures: Women Painters of Naya
Lina Fruzetti, Ákos Östör, Aditi Nath Sarkar, Indie 2005, 40′

Od pokoleń członkowie wspólnoty Patua w zachodnim Bengalu zajmują się malowaniem i śpiewaniem historii przedstawionych na płótnie. Śpiewają o muzułmańskich świętych, bogach i boginiach hinduizmu, codziennych problemach, sprawach dawnych i nowych. Kiedyś wędrowali z wioski do wioski, żyjąc z datków zebranych podczas występów. Obecność mediów wpłynęła na zmianę tego modelu życia, wobec czego Patua musieli przystosować się do nowych warunków: dziś kobiety z wioski Naya pod Kalkutą założyły spółdzielnię malarek-śpiewaczek. Kamera towarzyszy im podczas codziennych czynności, podczas malowania płócien, śpiewania, gotowania, długich rozmów o przeszłości i współczesności, pozycji kobiet, konfliktach hindusko-muzułmańskich i codziennych problemach.
Na płótnach znajdziemy pełną różnorodność wątków: od zburzenia wież WTC 11 września, przez konflikt kaszmirski, lokalnych świętych, na roli kobiety kończąc. Artystki z Naya starają się wyrazić swe własne historie w obrazach i muzyce, co nam daje okazję przyjrzenia się współczesnym problemom Bengalu i Indii.

Preview: http://www.youtube.com/watch?v=ZaNadrHfHNs

Festiwal Mandragona odbędzie się w dniach 23-25 kwietnia w Centrum Łowicka, przy ul. Łowicka 21 w Warszawie.