Nie bez przyczyny Indie leżą na subkontynencie. Kraj jest tak duży, że kiedy w tym samym czasie w jednym miejscu jest słonecznie i gorąco, w innym pada deszcz lub zalega jeszcze śnieg.
W Himalajach zima może trwać nawet 6 miesięcy, podczas gdy na południu prawie przez cały rok temperatury w nocy nie spadają poniżej dwudziestu stopni. Klimat określa się jako zwrotnikowy lub zwrotnikowo ? monsunowy, wilgotny na południowym zachodzie i przechodzący w suchy na południu.
Najlepszym okresem do odwiedzenia Indii są miesiące zimowe (listopad ? luty), gdy temperatury są niższe i nie pada.
Pora gorąca trwa od marca do kwietnia lub maja (w zależności od regionu), kiedy to termometr może wskazać nawet 45 stopni C.
Monsun – ulewne, gwałtowne deszcze – pojawia się zwykle na przełomie maja i czerwca. Temperatura jednak nie spada, co w połączeniu z dużą wilgotnością może spowodować trudności w oddychaniu u astmatyków i osób nieprzyzwyczajonych do takich warunków. Także podróżowanie jest utrudnione; w tym okresie często występują powodzie. Mimo niedogodności aury warto jednak odwiedzić wtedy subkontynent, choćby po to, by zobaczyć ścianę tropikalnego deszczu i budzenie się przyrody wraz z końcem pory deszczowej.
Sezon na trekking i wspinaczkę w Himalajach trwa od początku maja do połowy października. Do wyższych partii gór w Ladakhu, Zanskarze i Spiti monsun nie dociera, a w Kaszmirze jest raczej łagodny. Już w listopadzie większość przełęczy jest zasypana przez śnieg i nieprzejezdna.
