Durga Pudża
W dniach 19-28 września odbywa się jedno z najważniejszych świąt Indii i hinduizmu – Durga Pudża. Znana także jako Durgotsab, jest corocznym festiwalem ku czci Bogini Durga. Ze szczególnym rozmachem i namaszczeniem celebrowana jest w Kolkacie. Już na kilka tygodni przed, dosłownie w każdym zakątku miasta zaczynają powstawać tymczasowe świątynie z drzewa bambusowego, styropianu i innych łatwych do rozbiórki materiałów. Wyznawcy Durgi poprzedzają je dziewięciodniowym postem, a członkowie rodzin zachęcani są do powrotu do domów rodzinnych na czas święta. W pierwszym dniu tego sześciodniowego festiwalu cała Kolkata zmienia się nie do poznania. Do i tak zatłoczonego już miejskiego molocha zjeżdża następnych kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt milionów ludzi z pobliskich miast i stanów. Ulice lśnią kolorowymi światłami, tysiącem neonów i prowizorycznych pandali – świątyń. Miasto nie śpi przez całe dziesięć dni. Ludzie tańczą, grają na bębnach i ucztują do białego rana. Tradycją jest zakładanie nowych szat każdego dnia oraz specjalne przedświąteczne wyprzedaże w sklepach. Nawet komunikacja miejska, która normalnie nie kursuje po 22 lub 23, działa do późnych godzin nocnych, aby obsłużyć tych wszystkich rozradowanych ludzi.
Obchody święta
Durga Pudża jest świętem ruchomym, zależnym od faz księżyca. Najczęściej wypada na przełomie września i października. Chociaż cały festiwal trwa aż dziesięć dni, tak naprawdę najważniejsze z nich jest jedynie pięć dni, w czasie których odprawiana jest większość rytuałów oraz pandal-hopping, czyli nocne zwiedzanie pandali – tymczasowych prowizorycznych świątyń na część bogini Durgi. Wszystko zaczyna się wraz z nadejściem dnia Mahalaya oraz pierwszej fazie przybywania Księżyca, gdy miliony wiernych oddają cześć swoim przodkom nad rzeką Hugli. Kolejnego dnia o nazwie Mahashashthi, bogini Durga schodzi z nieba na ziemię. Zgodnie z tradycją, odbywa się wtedy specjalny rytuał powitalny, gdzie wszystkie posągi Durgi mają odsłaniane oczy. Następnego poranka, Mahaastami, rozpoczyna się oficjalnie główna część festiwalu. Od rana ludzie oddają cześć dziewięciu rodzajom roślin, które symbolizują boginię. Tuż potem zaczyna się główne świętowanie. Wierni odwiedzają się nawzajem w domach spożywając wspólnie posiłki. Wybierają się wraz z rodziną i znajomymi na zwiedzanie pandali. Jest to najbardziej rodzinna i społeczna część Pudży. Okres ten trwa trzy dni, po czym nadchodzi Dashami – ostatni dzień festiwalu, w którym Durga jest uroczyście żegnana. Wierni zabierają ze wszystkich świątyń posągi bogini oprowadzając je najpierw wieczorem po ulicach miasta, aby potem zrzucić o poranku do rzeki Hugli, co symbolizuje powrót Durgi do niebios.
Bogini Durga
Durga to manifestacja Dewi oraz przedaryjskiej Bogini-Matki. Powszechnie czczona jest jako groźny aspekt łagodnej bogini Parwati, córki Himalajów. Parwati jednak pełni jedynie funkcję małżonki Śiwy, a Durga natomiast dokonuje rzezi demonów ciemności z wielkim okrucieństwem.
Od pierwszych wieków naszej ery Durga czczona była w Indiach za zabicie demona. Jeden z najbardziej znanych mitów hinduskich mówi o wielkim Mahiszy, który uprawiał tak surowe praktyki ascetyczne, że bogowie byli zmuszeni mu przyznać niemal nieograniczoną moc. Pewnego razu przybrawszy postać bawołu wjechał do bram niebios. Bogowie przerażeni jego ogromną siłą i spustoszeniem jakiego dokonał, stworzyli Durgę obdarzając ją całą swoją mocą. Potężna bogini pokonała Mahiszę oraz jego hordy demonów stawiając swoją stopę na jego plecach i pozbawiając go głowy.
