Siddhartha Gautama (ok. 563-483 p.n.e.) był założycielem buddyzmu. Jego życie jest odwróceniem naszych bajek np. tej o kopciuszku. Siddhartha Gautama urodził się bowiem w rodzinie królewskiej. Żył w dostatku i miał wszystko o czym jego rodacy mogli tylko marzyć. Jednak w wieku 28 lat postanowił zmienić swoje życie.
Opuścił pałac, bo nie mógł poradzić sobie z otaczającym go cierpieniem. Próbował wszystkiego: oddawał się różnym rodzajom medytacji i ascezy. Przez sześć lat żył w skrajnym ubóstwie, a następnie skupił się na obserwacji ciała i umysłu. W ten sposób odkrył Cztery Szlachetne Prawdy, które głosił podczas swoich nauk do końca życia. Prawdy te są wspólne dla wszystkich odłamów buddyzmu. Pierwsza z nich mówi o Cierpieniu, druga o Przyczynach Cierpienia, trzecia o Ustąpieniu Cierpienia, a ostatnia o Ścieżce Prowadzącej do Ustania Cierpienia. Dla buddystów, to sposób życia i wzór postępowania.
Słowo „Budda” czyli w dosłownym tłumaczeniu „Przebudzony”, „Oświecony” ma dwa podstawowe znaczenia. Pisane z dużej litery oznacza jednego z 5 Buddów np. założyciela buddyzmu Siddhartha Gautama. Natomiast pisane mała literą ma szersze znaczenie i określa stan oświecenia.
1000 wizerunków Buddy
W Tajlandii, a w szczególności w Bangkoku można podziwiać jedne z najważniejszych i najpiękniejszych posągów Buddy.
W najstarszej i największej świątyni Bangkoku znanej jako Wat Pho znajduje się ponad 1000 wizerunków Buddy. Najbardziej znane z nich to posąg Leżącego Buddy (Phra Buddhasaiyas) oraz Medytującego Buddy. W roku 1832 Rama III wybudował wihan Leżącego Buddy i przekształcił świątynię w miejsce nauki. Obecnie znajduje się tu centrum tradycyjnej medycyny oraz jedna z najbardziej znanych szkół masażu. Posąg Leżącego Buddy ma 46 metrów długości i 15m wysokości. Wykonany jest z cegły i gipsu, a pokryty złotem. Przedstawia przejście Buddy w stan Nirwany. Podeszwy stóp oraz oczy wykonane są z masy perłowej. Stopy są prawdziwym arcydziełem przedstawiającym 108 cech charakteryzujących prawdziwego Buddę.
Medytujący Budda (Phra Buddha Deva Patimakorn) umieszczony w głównym bocie został uratowany przed zniszczeniem z Ajutthai przez brata Ramy I. Posąg ten wykonany jest z brązu. W jego cokole znajdują się prochy Ramy I.
Szmaragdowy Budda
Przyległa do Wielkiego Pałacu Wat Phra Kaew to świątynia Szmaragdowego Buddy. Jest to najważniejszy posąg Buddy w Tajlandii. Symbolizuje Króla, dynastię i cały naród dlatego czczony jest przez każdego Tajlandczyka. Posąg jest niewielki (ma ok.60-70cm) i wbrew swojej nazwie najprawdopodobniej wykonany jest z jaspisu lub jadeitu a nie szmaragdu.
Legenda głosi, że w 1434 piorun uderzył w czedi przy świątyni Wat Phra Keo w Chiang Rai ukazując mały gipsowy posąg Buddy. Opat świątyni przez wiele lat przechowywał figurkę aż do czasu gdy kawałek gipsu się nie odłupał, a oczom opata ukazało się drogocenne wnętrze. Wówczas władca Chiang Mai wysłał wojsko na słoniach aby przetransportować posąg. Ponieważ słoń, który niósł Szmaragdowego Buddę nie chciał iść do Chiang Mai postanowiono zmienić plany i przenieść posąg do Lampang. Nie był to jednak koniec wędrówki posążku. W kolejnych latach wielokrotnie go przenoszono, aż w roku 1552 trafił do świątyni Wat Pha Kaew w Laosie. Do Tajlandii powrócił dopiero w 1778 roku. Najpierw przez 15 lat przechowywany był w Wat Arun, a w 1785 roku łodzią przetransportowano go do Wat Phra Kaew. Trzy razy w roku król Tajlandii zmienia złote szaty Szmaragdowego Buddy. W czasie sezonu gorącego szata Buddy jest delikatna i ozdobiona licznymi diamentami. W sezonie chłodnym szata jest grubsza natomiast w sezonie deszczowym posąg okrywany jest złotą szatą mnicha.
Stojący Budda
Imponującym posągiem Buddy jest też Stojący Budda ze świątyni Wat Indrawihan. Ma on 32 metry wysokości i 11 szerokości. Ze względu na charakterystycznie spłaszczoną twarz pomnik ten nie jest postrzegany jako najbardziej udany. W koku Buddy znajdują się relikwie Buddy ze Sri Lanki umieszczone tam w 1978 r. przez księcia Vachiralongkorn co sprawia, że dla wyznawców buddyzmu jest to niezwykle ważna figura. U stóp posągu składa się dary. W szczególności głowy makrel, gotowane jajka oraz kwiaty, które zapewniają wysłuchanie próśb.
Nie ma chyba takiej osoby, która widziałaby wszystkie posągi Buddy znajdujące się w Bangkoku, a co dopiero mówić o całym kraju. Warto jednak spróbować zobaczyć chociaż te najważniejsze i najpiękniejsze.
