Ze względu na odwołane loty do Polski, pokaz został odwołany.
25 kwietnia 2010, o godz. 13.00, zapraszamy na pokaz slajdów z Bangladeszu – Filozofia i ruch Baulów, przygotowany przez Światosława Wojtkowiaka.
Bangladesz prezentuje się równie dobrze na mapie, jak i dużym , ładnie oświetlonym globusie. Wciśnięty pod lewą pachę Indii, rozsypuje się nad Zatoką Bengalską w drobny mak. Świdrująca ląd Delta Gangesu, drąży wodne kanaliki, przedzierając się przez cały kraj, by spuścić nadmiar wody w oceanie. Popękany i podmyty, powoli znika, schodząc pod powierzchnię oceanu i tam zamieni się niebawem w podwodną krainę. Już teraz jest gdzieś pomiędzy.
Niestety statystyki są okrutne, przeludniony, niedożywiony kraj, analfabetyzm, bieda, średnia wieku sześćdziesiąt lat i zgon. A ponieważ ludzie są wszędzie, na powierzchni 144.000 kilometrów kwadratowych ok. 170.000.000 ludzi (Polska 323.000 kilometrów kwadratowych i 38.000.000 ludzi) problemy i historie stwarzają się wciąż na nowo.
Bangladesz to w pewnym sensie bardzo młody kraj, prawie czterdziest0letni. Do 1947 terytorium obecnego państwa Bangladesz stanowiło wschodnią część indyjskiej prowincji Bengal, w której religią dominującą był islam. Po podziale Indii Brytyjskich 1947–71 ziemie te należały do Pakistanu (Pakistan Wschodni). W 1971, po czteroletniej walce pod kierownictwem Ligi Ludowej o autonomię wschodniej części Pakistanu, Bangladesz wreszcie uzyskał niepodległość.
Istnieje w Bengalu rodzaj sekty z wielowiekową tradycją, dla której to czy jesteś wyznawcą którejkolwiek religii nie ma najmniejszego znaczenia. BAULOWIE – wędrowni muzycy, ludzie serca opierają swoje istnienie na przekonaniu, iż centrum wszechświata jest w każdym z nas. Istotnym punktem w historii tego ruchu w Bangladeszu było życie i twórczość mieszkającego w dystrykcie Kushtia Lalon Fakira; dziewiętnastowiecznego filozofa i poety, którego pieśni śpiewane są przez Bauli po dziś dzień. Odnaleźć wieloimiennego Boga; poprzez miłość do człowieka, muzykę, zaangażowanie społeczne, polityczne, ekologię, feminizm, krytykę kapitalizmu, wyzysku, czy niesprawiedliwości. W praktyce są to przede wszystkim muzycy, tantryczni-jogini, dla których kult ciała jest istotą poszukiwania Boga, żyją w parach, nie hamują swych popędów seksualnych, oddając się erotycznym rozkoszom. Pozycja kobiet w tej tradycji jest równa pozycji mężczyzn, Baulowie odczytują feminizm poprzez nabieranie cech kobiecych przez mężczyzn, a nie odwrotnie. Idee w pewnym sensie bardzo nowoczesne…
Światosław Wojtkowiak
[…] Pokaz slajdów z Bangladeszu “Filozofia i ruch Baulów” […]